आग्रह र त्यो वेवास्ता
सोमबारे हटीया दौंतरी त थिएन्न त्यो बेला मेरो ।
हरेक क्षण र थकान बिर्सिन गएका थिए ती महिला सब्जी भिन्डी ।
उनीहरु संगको मेरो भेट ।
गफ गाफ गरियो अनि गइयो नजिकैको राँकेको दोकान ।
मुसुक्क हास्ँदा चाउरी परेको मेरो छाला ।
२ पोक्ची रसिला रसिला
सेवारो है सोल्टीनी भन्दा वोलिनन् ।
खाइयो तुन्बा र सुकुटी सेक्पारे सेक्पारे ।
मेरो तालु, छाती र Money Empty उनीहरु माथिका रे साहुनीले भनीन् ।
आग्रह र त्यो वेवास्ता
अनि त्यो मेरो कामिरहेको हात ।

Comments

Popular posts from this blog

कोशी पारी फलाँटका माधव खरेल काभ्रेबाट १६ वर्षको उमेरमा घरबाट भागी काठमाडौं

लङ्गुर बुर्जे जिवन, साउदी माना,पाना,आना

गीता सार !